The Fault İn Our Stars - Aynı Yıldızın Altında
Son dönemin fenomenlerinden olan bu filmi dün gece sabaha karşı izledim. Ve sonra ağlamaktan uyuyamadım demek isterdim ama öyle olmadı. Amaçlanan olay, insanları ağlatmak ise benim için başarısız bir film oldu. Eğer amaç bu değilse ki bence değildi, başarılı bir film izledim.
Kitabıyla dünyada ve ülkemizde hatırı sayılır okura ulaşan bu eser bir çoğunuzun bildiği gibi kanser hakkında. Hastalığın her türü acıdır, kanser daha bir acı. Baş roldeki tatlı kızımız Hazel Grace 13 yaşından beri kanserle mücadele eden biri. Kanserin ve ölümün farkında, türünün diğer örneklerinin aksine ' Çılgın Kız' klişesinden uzak bir karakter. Ama her aşka bir çılgın gerekir. Bu hikayede bu erkek baş rol oyuncumuz oluyor. Ailesinin ve doktorunun baskılarıyla bir destek grubuna giden Hazel Grace burada Augustus'la tanışır ve hikaye başlar. Filmde en önemli yere sahip karakter ise Peter Van Houten. Willem Dafoe'nin hayat verdiği bu karakter bir yazar. Hazel Grace'in takıntılı olduğu bu yazar bence filmin kalbindeydi.
Oyuncu seçimlerine gelecek olursak. Baş roldeki kızımızı Shailene Woodley isimli genç bir arkadaş oynuyor. Oyunculuğunu ilk defa izledim ve başarılı buldum. Sade, yalın bir çizgisi vardı bana karakteri güzel yansıttı. Ama filmdeki diğer hiçbir karakter için bunu söyleyemeyeceğim. Berbat bir cast seçimi. Augustus rolündeki Ansel Elgort'un rolüne uyuz olmaktan filmin birçok yerine adapte olamadım. Çok rahatsız ediciydi. Ve ikinci uyuz karakter Lauro Dern yani müstakbel Anne. Kitabını okumadım ama gerçekten böyle bir anne yazılmış olacağına inanmak istemiyorum. Eleştirilecek diğer bir nokta da filmdeki yan karakterler. Kitapta ne yazdığını bilmiyorum ama iki üç kişi üzerinden iki saatlik film geçirmek çok zordu. Bu kızın neden arkadaşı yok. Çok havalı giren ve sonra tarihin en ezik karakterlerinden birine dönüşen esas oğlanın neden sadece bir adet işlevsiz arkadaşı var? Bunlar sorulması gereken sorular.
Diyeceksiniz ki filmin neresi başarılı? Neresi güzel? Neden izlemeliyim? Film ölümün, hastalığın acite edici tarafından olabildiğince kaçınıyor. Bence hasta bir gencin duygu dünyasını çok güzel veriyor.Filmde en sevdiğim sahne benzinlik sahnesiydi. Ve spoiler sayılmayacak bir noktaya daha değinmek istiyorum. Gerçek anlamda spoiler tabi bu. ' Tüm büyük aşklar gibi ikimizden birisinin ölmesi gerekiyor.' Bu cümle benim için tüm klişeleri affettiriyor.
